Chcecie opowiem wam bajeczke

Krótko o realiach, w których istnieją moje modele. Życzę miłej lektury.

    1 września 1939 roku o godzinie czwartej rano Nazistowskie Niemcy rozpoczęły zbrojną napaść na Polskę. Stosując Blitzkrieg szybko przerwali polskie umocnienia i ruszyli ku stolicy, zostawiając za sobą okrążone jednostki wojska polskiego. Luftwaffe szybko uzyskało panowanie w powietrzu, niszcząc większość polskiego lotnictwa na ziemi. 17 września Związek Radziecki dokonał zdradzieckiego napadu na ziemię polskie. Polacy walczyli teraz na dwa fronty, a sojusznicy z zachodu siedzieli bezczynnie na granicy francusko-niemieckiej. 23 września armia niemiecka dotarła na przedpola Warszawy. Walki o stolicę trwały trzynaście dni, podczas których obrońcy zadali agresorom poważne straty. Francja i Anglia nie zrobiły nic pomimo wypowiedzenia wojny Niemcom.
    9 kwietnia 1940 roku Niemcy napadły na Danię i Norwegię, w celu zabezpieczenia dostaw rud metali. Dania skapitulowała w pierwszym dniu operacji. Norwegia zaś  stawiła opór agresorowi. Niestety, równocześnie z atakiem niemieckim, oficer Vidkuna Quisling wraz z swoimi poplecznikami dokonał zamachu stanu. Zdezorientowane wojska norweskie nie stanowiły dużego zagrożenia dla wojsk niemieckich. Po dwóch tygodniach walk Norwegia skapitulowała. Anglia i Francja znów nie podjęły żadnych kroków.
    10 maja 1940 wojska nazistowskie rozpoczęły operację Fall Gelb. Niemcy znów zastosowali Blitzkrieg. Niemcy ominęli linię Maginota, wkraczając na tereny Belgi, Holandii i Luksemburgu, niezważając na ich neutralność. Francja i angielski korpus ekspedycyjny ruszyły aby umocnić się na granicy francusko-belgijskiej. Nikt nie spodziewał się, że główne siły pancerne Rzeszy przedrą się przez Ardeny. 26 maja po ciężkich walkach wojska koalicji antyhitlerowskiej wpadły w okrążenie pod Dunkierką. Hitler rozkazał zatrzymać ofensywę, lecz dowódcy niemieccy nie chcieli zmarnować szansy zadania dotkliwych strat aliantom. Pomimo rozkazu zaprzestania walk przyczółek zlikwidowano 3 czerwca. Pomimo starań rządu angielskiego niewielu żołnierzy opuściło Francję. Francja skapitulowała cztery dni później.
    Nie subordynacja generałów wprowadziła Hitlera we wściekłość. Rozkazał rozstrzelać wszystkich dowódców biorących udział w bitwie pod Dunkierką. Naczelne dowództwo postanowiło usunąć Hitlera od władzy w obawie o swoje życia i losy wojny. 28 czerwca Adolf Hitler został pojmany i przewieziony do swojej siedziby w Alpach. Społeczeństwu powiedziano, że ich wódz ciężko zachorował. 1 września 1940 roku odbył się pogrzeb Hitlera.
    Podczas rzekomej choroby Adolfa, naczelne dowództwo przeprowadziło przy pomocy Hiszpanii (która dołączyła do koalicji Państw Osi tuż po kapitulacji Francji)operację Lew Morski. Anglia nie była przygotowana na atak wojsk nazistowskich. Walki trwały to końca października. 30 października Anglia podpisała kapitulację.
    Podczas gdy Niemcy prowadzili kampanię przeciwko krajom skandynawskim i zachodniej Europie, Włochom udało się podbić całe Bałkany i wypchnąć Anglików z większości koloni w Afryce. Anglicy zatrzymali Włochów dopiero na Kanale Sueskim. Na froncie Afrykańskim zapanował impas. Mussolini poprosił radę naczelną Niemiec o pomoc. 15 listopada do walk w Afryce wkroczyło Afrika Korps dowodzone przez Feldmarszałka Erwina Rommla. W przeciągu miesiąca połączone siły niemiecko-włoskie zdusiły wszystkie angielskie punkty oporu.
    Widząc potęgę Niemiecką szejkowie arabscy połączyli siły i zaproponowali Nazistom pomoc. 1 stycznia 1941 roku nowo wybrany kanclerz Niemiec, Joachim von Ribbentrop, przyjął delegację ZSA w celu uzgodnienia warunków współpracy.

    26 kwietnia 1941 naczelne dowództwo rozpoczęło realizację planu Barbarossa. Wojska niemieckie uderzały na trzy główne miasta rosyjskie, Leningrad, Moskwę i Stalingrad. Wojska ZSA wspierane przez Afrika Korps ruszyły na Kaukaz z krajów Arabskich. Dzięki zaangażowaniu ludności państw podbitych prze sowietów w 1939 roku Państwa osi do końca 1943 roku opanowały tereny Rosji do podnóża gór Ural. Do 1945 roku żadna ze stron nie była w stanie rozpocząć kolejnego ataku. Sowieci nie mieli wystarczające ilości sprzętu, Niemcy zaś musieli zmagać się z dwoma dużymi powstaniami.
    Japonia zaś przez te cztery lata zdołała zniszczyć flotę amerykańską, wyprzeć przeciwnika i podpisać z nim pokój. Zajęła także pozostałe kolonie angielskie i dużą część Chin.
    2 maja 1945 roku połączone wojska niemieckie, arabskie i japońskie zaatakowały wojska rosyjskie, które stawiały zaciekły opór aż do 1953, kiedy to padł ostatni pułk strzelców uralskich broniący się na Kamczatce. Odtąd sowieci walczyli z najeźdźcą przy pomocy partyzantki.


    Polacy natomiast po dwóch nieudanych powstaniach (Warszaw 1943 Kraków 1945) zaprzestali walki z okupantem skupiając się na realnych możliwościach walki z okupantem. Po nie udanej próbie namowy rządu USA do pomocy w walce część dowództwa Armii Krajowej się poddała. Ci którzy się nie poddali, nadludzkim wysiłkiem stworzyli w Tatrach fabrykę. Odbyło się to na przełomie 1947 i 48 roku. Produkcja ruszyła pełną parą dopiero na przełomie 1949/50 gdy wkoło nowo powstałych fabryk rozwinęła się odpowiednia sieć zabezpieczeń. Pięć lat spokoju uśpiło czujność Niemców, którzy byli zbyt zaabsorbowani przygotowaniami do ataku na Stany Zjednoczone. Dzięki pomocy techników AK podobne ośrodki powstawały w całej środkowo-wschodniej Europie.
     Zimą 1950 roku dzięki brawurowej akcji wrocławskiego Gromu w ręce Polaków wpadło sześć sztuk Bezwingers Panzer (konstrukcja znacznie wyprzedzająca możliwości obecnie znanych Polakom technologi). Sześć miesięcy później, przy pracach rozbudowy TFC 2 natrafiono na wrak dziwnego pojazdu. Okazało się że niemieccy konstruktorzy musieli odnaleźć podobny pojazd, gdyż wiele nowych technologi było idealnymi kopiami podzespołów tajemniczej maszyny. Polscy konstruktorzy korzystając z wozów niemieckich i tajemniczego wraku zdołali nieznacznie uleprzyć rozwiązania zastosowane w Bezwingers Panzer. Jednak największym sukcesem było odtworzenie systemu zasilania broni wraku. Broń ta, do wystrzału, nie wykorzystywała amunicji lecz energię. Dzięki wytężonym pracom polskich konstruktorów powstała cała rodzina pojazdów, których plany AK przekazało sojusznikom.
     Armia Krajowa i jej sojusznicy czekali na odpowiedni moment do ataku. Rebeliantom udało się nawet stworzyć niedużą, ale zabójczą flotę powietrzną. Jednak utrzymywanie w tajemnicy wciąż rosnących sił nie było proste. W 1958 roku Naziści wraz z sojusznikami zaatakowali USA. Przed atakiem do Państw Osi dołączyła Argentyna i Meksyk.  W marcu 1959 roku atak Niemców, Japończyków, Argentyńczyków i Meksykanów na USA załamał się. Nikt nie przewidział, że w Ameryce będzie się znajdować ponad 5 milionów żołnierzy z krajów podbitych. Wyposażeni przez rząd USA stawili tak zaciekły opór najeźdźcy, że już we wrześniu tego samego roku Argentyna i Meksyk podpisały zawieszenie broni, a wojska sprzymierzonych zaczęły powoli przejmować inicjatywę.
     Rebelianci czekali tylko na taką okazję. W środkowej Europie wybuchło powstanie, które było tak intensywne, że Niemcy musieli cofnąć część wojsk z frontu amerykańskiego. Zacięte walki w Ameryce trwały do lata 1962 i zakończyły się tak zwanym prze europejczyków "Haniebnym pokojem". USA zobowiązało się zatrzymać żołnierzy z podbitych przez Nazistów państw u siebie otrzymując gwarancję nietykalności. W tym czasie w Europie powstanie antyniemieckie ogarnęło również Bałkany. Zaniepokojeni szejkowie arabscy, którzy pomagali Niemcom od 41 roku wysłali dwa korpusy ekspedycyjne aby wspomóc sojusznika w walce...
     Niemcy i rebelianci używając technologi obcych uruchimili czujniki, które miały przekazać obcym czy ktoś znalazł artefakty. Teraz obcy przylecieli zobaczyć co się dzieje i zastali za przeproszeniem burdel. Prawie cała Europa w ogniu, w Azji Chińczycy przy pomocy zbiegów z Ameryki zaczynają rozkręcać powstanie. Tak więc obcy wysłali posłów do rządów Niemiec i USA, aby ci wybadali co i jak. Amerykanie powiedzieli, że nie będą się mieszać, a Niemcy zachowali się nielogicznie i przy pomocy porwanego statku ambasadora zniszczyli statek obcych. Wykorzystali do tego bombę wykonaną na podzespołach obcych. Ocaleli obcy wylądowali na terenach zajętych prze Unię Słowian, która chętnie przyjęła ich pomoc. Wykorzystując kilka statków, którymi przylecieli obcy rebelianci brawurowym szturmem zdobyli Berlin, czym rozpoczęli reakcję łańcuchową. Jedno po drugim państwa sprzymierzone z Niemcami wycofywały się z przymierza. W końcu, 3 maja 1965 roku wojna dobiegła końca...

    Ale to nie koniec. W Rosji nie panował już komunizm. Polacy wraz z wszystkimi państwami biorącymi czynny udział stworzyli Unię Wschodnio Europejską. USA, które przyłączyło się ponownie do walk dopiero po wystąpieniu w 1964 Japonii z paktu Osi, stworzyło z pozostałymi państwami NATO. Ci z obcych, którzy chcieli mogli osiedlić się na terenach dawnych Prus. UŚE dzięki pomocy obcych, rozwijało w zastraszającym tempie swoją technologie. Żaden egzemplarz niemieckiej broni opartej na technologi obcych, ani żaden naukowiec mający kontakt z tą technologią nie dostał się pod 'opiekę' NATO.
    W 1993 grupa agentów NATO miała zdobyć plany broni używanej przez UŚE. Niestety zostali schwytani i straceni za próbę zaszkodzenia bezpieczeństwa Unii. Ta akcja spowodowała, że pokojowo nastawiona Unia zwiększyła liczebność swoich wojsk o 10%. Rada NATO za namową prezydenta postanowiła napaść na unie zanim ta napadnie na nich.

    I tak wczesnym rankiem 1 września 1993 roku, od ataku wojsk NATO na Gdańsk (główny port Unii na Bałtyku i główna baza marynarki wojennej) rozpoczęła się III Wojna światowa, w której atakujący nie mieli żadnej przewagi...